Είναι χρέος μου να αφιερώσω ένα μέρος από την εργασία μου, για την ιστορία του χωριού μας, και στους κατοίκους του χωριού που μέσα από το επάγγελμα τους πρόσφεραν και αυτή στην ανάπτυξη και στην επιβίωση του χωριού.
Ελαιοτριβεία.
Το πρώτο ελαιοτριβείο το είχε ο Νίκος ο Νταβάκος, στη θέση Πλάτανος και αργότερα με τον Ηλία Κατσαρό στην είσοδο του χωριού.
Σήμερα σύγχρονο ελαιοτριβείο λειτουργεί στο χωριό Αγία Παρασκευή από τον Σπύρο τον Κατσαρό [γιο του Ηλία Κατσαρού].ελαιοτριβείο είχανε ο Γιάννης Κιούσης με τον Κώστα τον Μιγκλή στην είσοδο του χωριού και για πολλά χρόνια ο Νίκος ο Βαγιώτης, ο Αθανάσιος ο Νάκος και ο Ηλίας ο Στάμος στο χωριό Αγία Παρασκευή.
Οδηγοί ταξί.
Αθανάσιος Καλίνωσης, Λουκάς Γιακέτας και σήμερα ο Χρήστος Κατσαρός και ο Σωτήρης ο Χαρογιάννης. Αξίζει να αναφέρουμεότι μεταφορές προσωπικού κάνανε ο Κώστας ο Μπούτσης και ο Μήτσος ο Τιμολέος [με τα Οπελ station wagon].
Ιδιοκτήτες φορτηγών.
Ο Θωμάς ο Νάκος συνεταίρος με τον Νικολάκη Κατσαρό και αργότερα με τον Νίκο τον Βαγιώτη, ο Θανάσης ο Νάκος, ο Παναής ο Νάκος [Καίλας], ο Γιώργος Ζησιμόπουλος, ο Λουκάς ο Γεωργίου και σήμερα ο γιος του.
Κουρείς.
Αγγελής Νάκος, Τάσος Μπελεσάκος, Χαράλαμπος Νάκος, Γιώργος Ζησιμόπουλος με τον τίτλο Η νεότης.
Παλαιότερα κουρείς ήτανε ο Θωμάς ο Νάκος, ο Θανάσης Φουντάς και υπαίθριο κουρείο, έξω από την ταβέρνα του μπαρμπα Τιμολέο είχε ο Γιώργος ο Φουντάς [Καραίσκος].
Ταβέρνες-Καφενεία-Μπακάλικα.
Ταβέρνες.
Στο χωριό είχανε ο Βαγγέλης ο Φουντάς, την ΚΡΑΣΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. Την ανέλαβε ο γιος του ο Κώστας και στην συνέχεια ο Κώστας και ο Γιάννης ο Δημητρόπουλος. Σήμερα συνεχίζει ο γιος του Κώστα, ο Σπύρος.
Ο Αργύρης ο Μπελεσάκος και αργότερα ο γαμπρός του ο Μάκης ο Νταβάκος. Ο Θανάσης ο Φουντάς [Καπετάνιος], ο Τιμολέος, ο Γιώργος ο Ζησιμόπουλος και για πολλά χρόνια ο Τάσος ο Τάκος.
Πολλές λειτούργησαν και σαν Κρεοπωλεία. Κρεοπωλείο είχε ο Γιώργος ο Ζησιμόπουλος του Βασιλέιου και ο Κώστας ο Κοσμάς.
Καφενεία.
Είχαν ο Μήτσος ο Τάκος, ο Χρήστος ο Φουντάς, ο Χρήστος ο Κακοσαίος, ο Δημήτριος ο Ρούτης [φημισμένος και σήμερα ο καφές της Αγλαής], ο Τάκης ο Φουντάς, ο Δημήτριος ο Πανταζής που σήμερα το λειτουργεί το καφενείο ο Στέφανος.
Ο Θανάσης Γεωργίου, ο Λουκάς ο Γιακέτας με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, ο Θανάσης ο Φουντάς και παλιότερα καφενείο είχε και ο Γιώργος ο Κοτοβός με την ονομασία ΥΠΟΒΡΥΧΙΟ.
Επίσης στο σπίτι που έμεινε πριν και μετά την Μάχη της Πέτρας, ο ήρωας του 1821, Δημήτριος Υψηλάντης ήταν καφνείο και το είχε μια ηλικιωμένη γυναίκα η οποία ήτανε τυφλή.
Το σπιτάκι σήμερα είναι ερείπιο και βρίσκεται πάνω από το σπίτι της Βενετσιάνας Βισβίκη.
Σε όλα αυτά τα μαγαζιά, που ήτανε στην πλατεία και γύρω από αυτή, έχει γραφτεί όλη η ιστορία του χωριού μας.
Ράφτες.
Δημήτριος Παπαδημητρίου [Μήτσο Ράφτης], ο Γιάννης ο Τζανάκος, ο Σταύρος ο Νταβάκος [άρχοντας], ο Γιώργος ο Ρούτης και ο Λουκάς ο Ζησιμόπουλος που έφυγε στην Αυστραλία, μετά την αυτοκτονία του αδελφού του Βαγγέλη και πέθανε εκεί χωρίς να ξαναδεί το όμορφο χωριό του.
Παντοπωλεία.
Ο Κώστας ο Μάνθος, ο Γιώργος ο Νταβάκος ο οποίος είχε και αποθήκη για ποτά, όπως και την αντιπροσωπεία της μπύρας Λέβεν Μπρόι στην ευρύτερη περιοχή.
Σήμερα το έχει η κόρη του η Αντριάνα. Μίνι μπακάλικο είχανε ο Μήτσος ο Τάκος και ο Χρήστος ο Φουντάς.
Περιπτεράδες.
Το μοναδικό περίπτερο του χωριού, μέχρι να κλείσει οριστικά, το είχανε οι, ο Νίκος Ο Γεωργόπουλος, ο Νικήτας ο Μπελεσάκος, η γιαγιά η Στυλιανή και ο Γιάννης ο Μηλιώτης.
Ήταν ξύλινο και βρισκότανε στην πλατεία δίπλα από τον πλάτανο.
Οργανοπαίκτες.
Τα γλέντια, παλιά, ήτανε συχνά, αυθόρμητα και χωρίς πολλά έξοδα. Το γλέντι ξεκίναγε με βιολί ο Σεραφείμ ο Τιμολέος και ο Νίκος ο Νάκος, σαντούρι ο Λεωνίδας ο Φουντάς και ο Γιάννης ο Φουντάς, λαούτο ο Δημήτρης ο Φουντάς [Τσάκος]
Καλλιτέχνης ήταν και ο μπάρμπα Τάσος ο Φουντάς. Σ’αυτόν έδωσε παραγγελιά, ένα κοφτό, ο Χρήστος ο Φουντάς [Καραίσκος]
Τσαγκάρηδες.
Χαράλαμπος και Γιάννης Γιακέτας, Νίκος Κακοσαίος [Πολιτικός] και ο Μάστρο Ηλίας [Τσώλης], ένας από τους καλύτερους ανθρώπους του χωριού μας.
Καλλιτέχνες-Ηθοποιοί.
Την διασκέδαση του κόσμου, κυρίως τις αποκριές, την είχανε αναλάβει και μεγάλη επιτυχία μάλιστα, ο Θανάσης ο Γεωργόπουλος, ο Νίκος ο Νάκος, ο Δήμος ο Δήμου, ο Λιάτσης ο Μπούτσης και ο Δημήτριος ο Φουντάς [Ιδιοκτήτης Μουσείου]
Οικοδόμοι-ελαιοχρωματιστές-ηλεκτρολόγοι-υδραυλικοί κ.α.
Ο παππούς ο Περικλής, ο Νίκος ο Βαγιώτης, ο Τάκης ο Φουντάς [υδραυλικοί]
Ο Αντώνης ο Σπύρου, Νίκος ο Βαγιώτης, ο Νίκος ο Παπανικολάου, ο Παναγιώτης ο Νάκος, ο Στέφανος ο Νταβάκος [ηλεκτρολόγοι]
Ο γέρο Κοτοβός, ο Τσάγκας, ο Λινάρδος, ο Τσιριμώκος, ο Βαγγέλης ο Κακοσαίος και ο αδελφός του Γιώργος, ο Βαγγέλης ο Πανταζής, ο Μιχάλης ο Δημητρόπουλος, ο Χαράλαμπος Μακαλιάς, ο Χρήστος ο Βαγιώτης, ο Δούκας, ο Γιάννης ο Τσάγκας [κτιστες-οικοδόμοι-ελαιοχρωματιστές]
Δυστυχώς δεν θυμάμαι άλλους.
Πεταλωτές.
Ο Λάμπρος ο Μπελεσάκος και ο Γιάννης ο Ζώνας.
Άξιοι γαρφής και μνείας είναι ο Απόστολος ο Καλαντζής που ήταν Μικρασιάτης, ο Τσάμπης [καλάθια], ο παππούς ο Περικλής [επισκευές ομπρελών] ο Γιάννης ο Τσάλιος [σαμαράς], ο Τάσος ο Κιούσης [σαμαράς], ο Κώστας ο Στάμος [πρακτικός ορθοπαιδικός], η γιαγιά μου η Αθηνά [ειδικότητα σε άπλωμα φύλλων για γλυκά-πίτες κ.λ.π.], ο μπάρμπα Γιάννης ο Τσάλιος [πρακτικός γιατρός], η γιαγιά η Βισβίκαινα [ξεμάτιασμα].
Ο Σπύρος ο Μακαλιάς [Καζαμίας], ο μπάρμπα Αντρίκος ο Τσάλιος [μαγειρας-σεφ] για αρραβώνες, γάμους, βαπτίσια, σχολικά συσσίτια.
Ο πλανόδιος έμπορας, με ένα γαιδουράκι που πουλούσε κλωστές, μαντήλια, υφάσματα. Ο Νίκος ο Τόλης.
Ο ντελάλης του χωριού μας, ο Θύμιος ο Κακοσαίος, ο Νίκος ο Τζανόπουλος ή Πιτσιρίκος [σιδεράς]
Οι αγροφύλακες του χωριού [δραγάτες], ο Λουκάς ο Μπούτσης, ο Παναγιώτης ο Μπελεσάκος, ο Γκαμούλος, ο Κώστας ο Μάνθος.
Θέλω να ζητήσω συγνώμη διότι θα έχω ξεχάσει κάποιους αγαπητούς μου συγχωριανούς, όχι εν γνώσει μου, αλλά δεν τους γνωρίζω.
Το χωριό μας είχε κάποιον ή κάποιους για όλες τις ανάγκες της τότε εποχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου